Eén van mijn matties stuurt me iedere dag de ‘Just for today’ (JFT). Dat is een korte, inspirerende tekst voor iedere dag van het jaar van de NA (AA en CA hebben een vergelijkbare JFT) om je te helpen bij je herstel; iets om bij stil te staan, over na te denken of dankbaar voor te zijn omdat je je realiseert van hoever je gekomen bent. Soms confronterend, maar altijd liefdevol.
Waarschijnlijk is het net als met horoscopen -je kunt er altijd wel iets uithalen wat op jou van toepassing is- maar dat is natuurlijk ook de bedoeling. 🙂
Toch blijft het frappant hoe vaak de JFT van toepassing is op mij en mijn herstel. Dingen die ik me afvraag, dingen waar ik mee worstel of waarover ik tob. Bijzonder ook hoeveel rust en wijsheid zo’n klein stukje tekst kan brengen..
De afgelopen dagen was ik weer erg bezig met het delen op meetings.. de JFT van gisteren en vandaag gingen over het delen op meetings.
‘De beste shares heb ik altijd op de fiets’, zei één van mijn matties eens op een meeting in Den Haag. Nou, dat had mijn tekst kunnen zijn!
Eerst even de structuur van een meeting schetsen, voor de lezers die nog nooit naar een meeting zijn geweest. Wat ik overigens iedereen aan kan raden, ook niet verslaafden. Het is áltijd leerzaam en heilzaam, op welke manier dan ook. En, wat zelfs mijn collega’s in de verslavingszorg vaak niet weten, veel meetings zijn gewoon ‘open’ meetings, dus toegankelijk voor anderen dan verslaafden.
Enfin, de structuur van een meeting is als volgt: Opening door de voorzitter met een moment van stilte gevolgd door het gebed om Kalmte, Moed en Wijsheid (het KMW). Dan het door verschillende bezoekers voorlezen van de vaste teksten die op de voorleeskaarten staan (‘Waarom zijn we hier?’ ‘de Twaalf Stappen’, ‘de Twaalf Tradities’ etc.), een meditatie moment van vijf minuten, het vieren van clean-tijd met het uitdelen van muntjes/sleutelhangers (kan ook aan het einde van de meeting) en het inbrengen van topics. Dat zijn onderwerpen die de aanwezigen mogen inbrengen om te helpen delen over herstel. Daarna begint het belangrijkste deel van de meeting: het delen van kracht, hoop en ervaring. Je begint je ‘share’ (in het Nederlands hebben we daar helaas geen mooi, kort zelfstandig naamwoord voor) met ‘Audrey, verslaafd’, en praat dan over je herstel waarbij de topics je kunnen leiden, maar dat hoeft niet. Je hoeft ook niet te delen, dat is geheel aan jou.
Niks moet in het programma, want addicts en moeten gaat niet goed samen ;), maar we laten elkaar uitpraten, vallen elkaar niet in de rede en doen niet aan ‘cross sharing’. Dat laatste is dat jij in jouw share ingaat op wat een vorige spreker heeft gezegd door een inhoudelijke reactie te geven of daar een mening over te hebben. Dat is níet de bedoeling. We luisteren oordeelloos naar elkaar en focussen op onszelf en ons eigen pad van herstel.
Tijdens de afsluiting lezen we ‘We herstellen écht’ en ‘Alleen voor vandaag’ voor en sluiten af in een cirkel van verbondenheid. Wederom met het KMW.
Dat delen dus; het delen van hoop kracht en ervaring. De eerste maanden van herstel vond ik het doodeng. En eigenlijk nog steeds. 🙂
Ik durfde mijn mond niet open te doen, maar wat was alleen het luisteren al heilzaam! Ik hoorde zoveel herkenning, ik voelde zoveel verbondenheid en kreeg, gewoon door te luisteren, zoveel handvatten om weer verder te kunnen in mijn eigen struggle, die herstel heette maar vaak helemaal niet zo voelde.
Ook ergerde ik me, maakte ik me boos, oordeelde en vergeleek. Natuurlijk deed ik dat en dat doe ik nog steeds, hoewel vele malen minder dan tweeëneenhalf jaar geleden. En wat zegt dat over mijzelf? Maar de overeenkomsten zijn groter dan de verschillen. En het gemeenschappelijke, dat wat ons verbindt, is krachtig en helend.
Als je ervoor open staat (of gaat staan) uiteraard. Je kunt je ook beter, anders of zieliger dan de rest blijven voelen en het weer op een zuipen of anderszins gaan zetten. Dat kan altijd.
Hoe verder mijn herstel vorderde hoe meer ik de verantwoordelijkheid begon te voelen om te delen. Ik had inmiddels één en ander aan kracht en ervaring opgedaan en was een hoopgevend voorbeeld voor matties in pril herstel geworden. Ook had ik geleerd dat ‘het doorbreken van patronen’ en ‘uit je comfort zone komen’ onderdelen van succesvol herstel zijn. Bek opentrekken en over je gevoelens praten dus. Yeah, right..
En er was (is) nóg een obstakel; hoewel ik stikjaloers ben op alle matties die zomaar -voor de vuist weg- beginnen te delen, mijn shares moeten natuurlijk perfect zijn. Alles moest er in zitten; de pijn en wanhoop van de actieve verslaving (kan ik nog steeds nauwelijks over praten), de overgave (dat ging zó met horten en stoten, dat is veel te langdradig) en de nieuw verkregen inzichten waar anderen zéker een week, nee een maand, clean mee voort zouden kunnen. De wijze lessen van ‘la Beckers’. Uhuh..
Het resultaat is dat ik nog steeds vaak gewoon mijn bek dicht houd.
Op mijn homemeeting heb ik heus stappen gezet; ik deel regelmatig over mijn herstel (en ben dan zelden tevreden over de kwaliteit van mijn share). Ik voel ook dat het helpt om je uit te spreken (en ben daar toch iedere keer weer verbaasd over).
Ik ben de afgelopen twee maanden ook regelmatig naar een andere meeting geweest die ik heel fijn en inspirerend vind. Daar zitten een aantal matties met clean-tijden van 6, 7, 12 en 13 jaar. En dat voel ik ook tijdens hun shares. De rust, eerlijkheid en wijsheid die zij uitstralen en delen: Bij hen vergeleken ben ik ‘just a beginner’.
Maar ik was gisteren wel precies tweeëneenhalf jaar clean. 🙂