Gisteren, bij een meeting van de Anonieme Dokters, ervoer ik een enorm gevoel van vrijheid. De Anonieme Dokters zijn in 1982 opgericht door een depressieve collega als een soort praatgroep. Het is een groep die weliswaar qua opzet en uitvoering erg lijkt op de meetings van alle “A” ’s (zoals ik de NA, AA, CA etc. als verzamelnaam placht te noemen), maar is niet enkel gericht op de verslaafde collega. Wel is het zo dat zich in de loop der jaren steeds meer verslaafde collega’s hebben aangesloten. De meesten in herstel. Maar niet alle.
Dus hoorde ik gisteren twee shares waarin er veel gedeeld werd over het wél drinken, maar dan niet téveel of té vaak, dat het toch weer fout was gegaan, maar ook een tijdje best wel goed, het wanneer wel, het wanneer niet, vanaf hoe laat hoeveel en ga zo maar door.
Ik voelde me zo vrij, zo ongelofelijk blij met dat ik niet meer hóéf te drinken. Wat een getob; wat is met mate, wanneer drink je met mate, hoeveel drink je als je met mate drinkt?
Ik ben niet van de mate, weet ik inmiddels al enige tijd. Ik lijd aan de “ziekte der mateloosheid.” Ik heb dat ‘gen’ gewoon niet. Het ‘gen’ van een uur over een biertje of wijntje doen. Ik nip nergens aan, ik drink het gewoon op. En dat smaakt dan altijd naar meer.
Tegen mijn dochters zeg ik dat ik daarom ook zóveel van ze houdt. ‘Mama kan niets een beetje, dus ook niet een beetje van jullie houden.’ Ieder nadeel..
Maar goed, voor mij dus geen getob over met mate drinken. Gewoon niet. Punt uit. Next subject, want hier hoef ik me dus lekker helemaal niet (meer) mee bezig te houden.
Niet dat dat gevoel altijd zo geweest is. In het begin; echt, ik dacht dat ik gek werd bij de gedachte alleen al aan nooit meer drinken. Neen, met dat idee/voorstel/hersenspinsel, of hoe je het ook maar zou willen verwoorden of verpakken, kon ik echt niet leven. Ik ging liever gewoon dood.
Daarom is het 12 Stappenmodel ook zo’n verdraaid vernuftig programma. ‘Just for today.’ Want zo is het. En die ene dag, die lukt meestal wel.
En als die ene dag niet gelukt is, dan is er morgen weer een ‘just for today.’ Want dat zegt het programma ook: ‘geef jezelf een kans.’ Gun het jezelf want niemand is perfect.