06 83 97 13 77 help@doktersindeknel.nl

      Herstelfeest

      30 09 2021 | Blog

      Vorig weekend was de vierde Dag van Herstel en God wat was het weer een feest!! Van die vier keer was ik drie keer van de partij. 🙂 

      Net als twee jaar geleden werden we verwelkomd door de levensgrote letters I ❤️ RECOVERY (vorig jaar ging de Dag van Herstel niet door vanwege die K* Corona).

      De locatie was wederom Congrescentrum 1931 in Den Bosch. Nog steeds is de stuwende kracht achter de Dag van Herstel Jolande Bastiaans, de hoofdredacteur van het tijdschrift LEF (een glossy over herstel). Ondanks de moeilijke tijden die ze, zowel privé als professioneel, gehad heeft. En hulde, heel veel hulde, aan Jolande en haar team, want wat was het weer een fantastische dag! 

      Jolande’s heeft twee stokpaardjes: 1.) Herstel is prachtig en moet gevierd worden en 2.) verslaving moet gedestigmatiseerd worden en dat doe je door herstel (en herstellende verslaafden) in de schijnwerpers te plaatsen.

      Beide stokpaardjes zijn uitgebreid en met overgave bereden afgelopen zaterdag. Het programma zat weer tiptop in elkaar.

      De dag begon met een levendige presentatie van Leontien van Moorsel over het overwinnen van haar eetstoornis -en hoe ze daar inmiddels andere meiden bij helpt- afgewisseld met beelden uit haar indrukwekkende wielercarrière. Daarna vertelde Rodger Meyer (een verslaafde verslavingsarts, just like me) over verslaving én herstel. Zelf al 30 jaar in herstel runt hij inmiddels ook al jarenlang een aantal verslavingsklinieken in Zuid Afrika, dus absoluut een ‘herstel-expert’, die Rodger.

      Auteur en docent Nederlands Ralf Mohren heeft, in bijna vijftien jaar herstel, twee boeken geschreven over ‘leven in het volle licht’, zoals hij het zelf noemt. Hij las een aantal stukjes voor die van zelfspot getuigden en, behalve grappig, ook pijnlijk herkenbaar waren. Er was een naaste van een verslaafde die haar pijn, verdriet en machteloosheid met ons deelde, maar er uiteindelijk sterker uitgekomen is.

      Er waren dit jaar twee sessies ‘So You Think You Can Share’ waarin je vrij was om in twee minuten op het podium alles over je herstel te delen wat je er maar over kwijt wilde. Moedig, heel moedig en zó niet mijn ding.

      Gelachen hebben we ook, heel veel gelachen zelfs. Met acteur Mads Wittermans (wie kent hem niet..) en cabaretier Najib Amali.

      Mads is enige tijd geleden opgenomen geweest bij Castle Craig in Schotland en heeft daar een voorstelling over gemaakt. Zijn imitaties van de Schotse counselor en de Schotse pastoor die op hem afgestuurd werden waren briljant; dat accent, écht hilarisch. Hij eindigde zijn optreden met een persoonlijk verhaal over de laatste vakantie met zijn kinderen; hij was met zijn kids op het strand waarbij zijn twee zoontjes aan het spelen waren en hij naast zijn dochter zat te lezen. Zon, zee, niets aan de hand, iedereen happy. Totdat hij merkte dat zijn dochter stilletjes naast hem zat te huilen. Hij sloeg zijn arm om haar heen en vroeg bezorgd: ‘Lieverd, wat is er?’ Waarop zijn dochter snikkend antwoordde: ‘Oh papa, ik ben zóó blij dat je niet meer drinkt.’ Oef, die kwam binnen..

      Najib was ook verdomde goed en pijnlijk grappig in het uitbeelden van de waanzin die verslaving heet.

      Muziek was er in de vorm van de Nederlandstalige schlagers van een nuchtere Bonnie St. Claire en de liefhebbers van ouderwets hakken kwamen ook aan hun trekken met DJ Adaro en MC DA Syndrome. Ikzelf gaf de voorkeur aan meezingen met ‘Bonnie, Bonnie, Bonnie kom je buiten spelen,’ hihi.

      In de foyer stonden weer allerlei sponsorende organisaties waardoor ik ook professioneel aan mijn trekken kwam: Onder andere een nieuwe organisatie die safehouses heeft hier in de omgeving en een Belgische kliniek zonder wachtlijst die vergoed wordt door de Nederlandse zorgverzekeraars.

      De sfeer was weer heel bijzonder; bijzonder fijn en lastig uit te leggen. Al die warmte, die liefde, die verbinding.. De vibe die je krijgt als je zoveel gevoelige en gehavende mensen die zó ontzettend hun best doen om van hun kwetsbaarheid hun kracht te maken bij elkaar zet..

      En dat krijg je allemaal, dat is allemaal beschikbaar als je jezelf een kans geeft. Je hoeft er maar één ding (oké, als je een polygebruiker bent meerdere) voor op te geven.

      ‘Addiction is giving up everything for one thing. Recovery is giving up one thing for everything.’

      En toch vallen ze weer bij bosjes in mijn omgeving. Ik snap er niets van. Klinieken, meetings, safehouses; shares over herstelde contacten met dierbaren, over dromen die uitkomen in herstel en dan toch.. Niets, maar dan ook niets en niemand kan een addict van zijn of haar shit weghouden als hij/zij niet zelf verandert.

      ‘Het verandert pas als JIJ verandert,’ stond dan ook op een poster van één van de sponsorende instellingen in de foyer in Den Bosch.

      Najib Amali is samen met Reda, zijn sponsor, een kliniek begonnen in Abcoude. Zij waren met een stand aanwezig op de Dag van Herstel, maar hij was ook met Reda bij Jinek afgelopen week. Daar vertelde Reda zijn verhaal over ongeveer 40 opnames, 30 hersteltrajecten en 20 jaar waanzin. Wat hem uiteindelijk in herstel heeft gebracht, vroeg Eva. ‘Ik was verslagen,’ zei Reda. ‘Ik heb uiteindelijk mijn ego aan de kant gezet, want alleen dan is herstel mogelijk.’