06 83 97 13 77 help@doktersindeknel.nl

      Over duurzame drinkflessen níet gevuld met H2O

      06 05 2019 | Blog

      Zoals in een eerdere post beloofd zou ik in mijn blog nog eens terugkomen op het fenomeen “Dopper.” Ja, ja, de Dopper, dé Dopper. Wie kent hem niet? Die duurzame drinkfles voor water in alle kleuren van de regenboog. Voor water dus, kraanwater zelfs volgens de ‘Doppersite.’ Maar wáter dus..

      Die kunststof fles met een unieke vormgeving ontworpen door Rinke van Remortel. Klimaatvrij geproduceerd, bpa vrij en volledig recyclebaar.Je kunt met de Dopper ongelimiteerd ‘karmapunten’ sparen en er is zelfs een Dopper Academy met educatieve programma’s met betrekking tot water en zwerfvuil. Ik bedoel maar..

      En jij gelooft écht dat in die kleurrijke Doppers die je in ieder ziekenhuis, op ieder kantoor en op iedere school of universiteit in veelvoud tegenkomt alleen water zit? Of, oké op z’n heftigst, een linksdraaiende, volledig macrobiotische courgette-kiwi smoothie?

      Ik citeer: ‘Bovendien vormt de dop van de Dopper fles omgekeerd een bekertje, zo wordt kraanwater letterlijk op een voetstuk geplaatst.’

      Hahaha. Hoe naïef kun je zijn? Om met die dop te beginnen al; dat is toch gewoon een klein wijnglaasje?

      Toen ik in herstel ging, toen ik móést stoppen met drinken (ja, dat voelde toen nog héél erg zo), heeft mijn lief niet alleen alle wijnflessen in het wijnrek vervangen voor flessen Spa, maar ook subiet alledrie mijn Doppers weggegooid.  Ja, drie, had ik er. Een helderrode, een appeltjesgroene en, mijn nieuwste aanwinst was een zilveren die ook een thermofunctie had. Leek me wel handig met de zomer weer in aantocht. Ik dronk mijn droge, witte wijn toch het liefste koud.

      Toen mijn verslaving zo ver gevorderd was dat ik onrustig werd van het idee geen wijn onder handbereik te hebben werden mijn Dopper en ik onafscheidelijk. In eerste instantie nog als een soort talisman, gewoon voor de zekerheid. Maar er kwam een moment dat hij altijd leeg was als ik thuis kwam. Daarna nam ik er twee mee, ook ‘gewoon voor de zekerheid’. Ook die kwamen later leeg terug. Tot het moment dat mijn lief als ik poli had tussen de middag kwam lunchen en een fles wijn meenam om ze weer te vullen..

      Vandaar de scepsis bij mij en mijn geliefden bij het fenomeen “Dopper”..